SanatatakNazan Öncel müzikal kimliğinin temellerini attığı ikinci albümünde geceleri gelmeyen kara trenlere benzetir, Geceler Kara Tren şarkısında. O şarkıdaki ne vazgeçebilen ne ölebilen sevgiliye benziyor Jim Shaugnessy’nin trenlere olan tutkusu. Kuzey Amerika tren yollarının gelişimini kayıt altına alabilmek için 60 yılını harcayan fotoğrafçının çalışmaları sonunda “Essential Witness” (Esas Tanık) adlı kitapta toplandı.
Jim Shaughnessy’nin trenlerle olan macerası 1950 ve 1960’lardaki değişimle başlamış. Önce buharlı trenlerin yerini dizel trenlerin alışına daha sonra tren yolcularının demiryolu yerine kendi araçları veya uçakları tercih ettiği günlere tanıklık etmiş. Bugünlerde 80’li yaşlarını süren fotoğrafçının arşivinde 60 yıla ait 60 binin üzerinde fotoğraf bulunuyor. Thames & Hudson yayınevinden çıkan kitapta ise 60 yıllık değişimin özetini yapmak üzere seçilen 150 kare var.
1952’de başladı
Trains (Trenler) dergisi için çalışan ve bu dergideki ilk karesi 1952’de basılan Shaughnessy 1933, Troy, New York doğumlu. Trenler bugünkü modern ve konforlu haline ulaşana kadar çetin koşullarda çalışmış. Mükemmel kareyi yakalamak uğruna geçirilen soğuk geceler, trenin yağlı ve kirli iç mekanizmasına çekinmeden dalmak adeta yıllar boyunca iş tanımı olmuş.
Bazen tamir anı, bazen bir tünel, Vermont’ta bir kış günü, Pensilvanya’da bekleyen bir yolcu, mükemmel bir New York manzarası veya bir gece vakti… Fotoğrafçının ömrünü adadığı karelerden birkaçını sizin için seçtik.
