Kerem Gebelek, Rizzo’nun koreografisiyle bu akşam Zorlu Center’da Gerçek Hayattan Alınmıştır gösterisiyle 20. İstanbul Tiyatro Festivali konuğu. Gelebek, çağdaş dansla ilgilenen az sayıda Türkiye seyircisinin bu akşamki performansı anlamlandıramamasından çekiniyor. Bu yüzden "seyirci profilini elimizden geldiğince yüksek tutup eğitmemiz" gerektiğine inanıyor.
Kerem Gebelek, Rizzo’nun koreografisiyle bu akşam Zorlu Center’da Gerçek Hayattan Alınmıştır gösterisiyle 20. İstanbul Tiyatro Festivali konuğu. Gelebek, çağdaş dansla ilgilenen az sayıda Türkiye seyircisinin bu akşamki performansı anlamlandıramamasından çekiniyor. Bu yüzden "seyirci profilini elimizden geldiğince yüksek tutup eğitmemiz" gerektiğine inanıyor.
Kerem Gebelek kimdir?
Seyirci karşısına ilk defa tiyatroda çıktım aslında. İktisat okurken devlet tiyatrolarının yaptığı bir kursla ilgilendiğim için iktisatı bıraktım. Sonrasında Şahika Tekand ile stüdyo oyunculuğu deneyimimden sonra ilgilendiğim şeyin daha bedensel, dans üzerine olduğu fikriyle kendimi konservatuar sınavında buldum kendimi ve Mimar Sinan’da eğitimime devam ettim. Profesyonel olarak sahne deneyimim Fransa’da oldu.
Genel olarak Christian Rizzo gibi ünlü bir koreografla çalışmayı ve özellikle Sakınan Göze Çöp Batar çalışmanızı sormak isteriz. Performansın temasının sürgün olmasına sizin de Türkiye’den uzakta olmanızın herhangi bir katkısı oldu mu?
Christian Rizzo’yla 8 senedir çalışıyorum. Yani Fransa’daki okul bittikten sonra Christian’ın her işinde bulundum aslında ama Sakınan Göze Çöp Batar daha çok benim üzerimden kurgulanmış bir çalışma oldu. Christian’ın benim için yazdığı bir solo. Performansın ismi aslında biraz tesadüfi oldu. Avrupa’daki korumacı politikar üzerine konuşurken sakınan göze çöp batar deyimini kullandık. Bunun üzerine ismini bu şekilde belirlemiş olduk. Oyun sürgüne dair ama tema coğrafi bir sürgünden çok aslında kişisel bir sürgün üzerine. Yani bulunduğumuz hatta yaşadığımız yerde insanın nasıl kendini sürgünde hissedebileceğini konu aldık. Temada Türkiye’den uzak olmamın bir etkisi var ancak eminim ki doğduğu topraklarda yaşayanlar da kendini sürgünde hissedebiir. Dolayısıyla aslında biraz herkesi içeren, içsel bir sürgünü anlatan bir çalışma oldu. Christian’la çalışmalarımız tamamen form üzerine… Duygusal sorunları baz almıyoruz Çünkü bu ne benim ne de Christian’ın ilgi alanı. Siz karşı tarafın duygularına müdahale etmeye çalışırsanız bu keyifsiz bir durum yaratabilir. Bu yüzden dansa yaklaşımım duygularımın dışavurumu üzerinden değil.
Yine Rizzo’nun koreografisini yaptığı bu akşam Zorlu Center’da gerçekleşecek Gerçek Hayattan Alınmıştır’da 8 dansçıdan biri de sizsiniz. Dansın toplumlarla ilişkisini nasıl görüyorsunuz?
Erkek olgusuna bakışın değiştiği bir iş. 8 erkek olmasına karşın cinsiyetin olmadığı bir performansla seyircinin karşısına çıkacağız. Christian’ın İstanbul’daki dans festivalinde erkeklerin oynadığı bir dans gösteriminden etkilenerek ortaya çıkardığı bir iş oldu. Bizim ilgilendiğimiz şey folklördü. Ancak herhangi bir yöreye bağlı kalmak istemedik. Ama çok fazla dağınık kalmak istemediğimizden Akdeniz çevresinde sınırlı tuttuk çalışmamızı. Bunun üzerine Türkiye, Fransa İspanya, Mısır, İsrail, Fas, Cezayir, Portekiz gibi multikültürel bir ekip ortaya çıktı. Bu çok kültürlülük üzerine folklörü folklör yapan şeyin ne olduğunu temellerinin neye dayandığını düşünmeye başladık . En ilginç yanı da her seferinde farklı ülkelerden seyircilerin kendi kültürlerine dair izler buluyor olmaları. O yüzden bence çok fazla bölgesel, kültürel okuma yapmamak gerekiyor. Bu kadar çok turne yapmamız dansın içeriğine çeşitlilik katıyor. Her seferinde farklı bir şeyler katıyoruz. Buna ek olarak davul kullanmak istedik . Bunun nedeni arkaik bir enstrüman olması oldu. Ritmik olarak da seyirciyi alıp götürecek bir müzik olacak. Buna ek olarak çekindiğim şey çağdaş dansla ilgilenen az sayıda Türkiye seyircisinin performansı anlamlandıramaması. Bu yüzden seyirci profilini elimizden geldiğince yüksek tutup eğitmemiz gerekiyor.