Fanny Cornforth sanatta Rafael öncesi döneme öykünen Ön-Raffaeloculuk döneminin en bilinen yüzlerinden biriydi. Bir akıl hastanesinde bilinmeyen bir sebepten öldü, o günden bu yana da mezar taşı bile yok.
Viktorya dönemi İngiltere’sine ait akımının en tanıdık siması Fanny Cornforth, öldüğü West Sussex County Lunatic Asylum’un önündeki toplu mezarda yatıyor. Bu durumdan rahatsız olan bir grup gofundme’de 2200 sterlin hedefli bir kitle fonlama kampanyası açtı. Şimdiden 1700 sterlinin toplandığı proje gerçekleşirse Fanny Cornforth’un 2015 yılında ona ait olduğu anlaşılan sahipsiz mezarına bir anıt dikilecek.
Fanny Cornforth 19’uncu yüzyıl İngiltere’sinde birçok ressama modellik etse de en çok (aynı zamanda bir şair de olan) Dante Gabriel Rossetti’nin tablolarında yer aldı. Bocca Baciata’daki (1859) öpülmüş dudaklar ona aitti, Fair Rosamund’daki (1861) pembe yanaklar onundu. Venus Verticordia’da (1868) yüzünün başka bir modelle değiştirilmesi şartıyla çıplak poz bile verdi. Found, Damsel of Sanct Grael ve Lady Lilith ikilinin diğer ortak çalışmaları oldu.
Anıt mezar ile Fanny Cornforth’a itibarını iade etmek isteyen kampanyanın öncülerinden yazar ve araştırmacı Emily Turner Hyperallergic‘e verdiği röportajda “Haksızlığa uğradı. Alt sınıftan eğitimsiz biri olarak anıldı, oysa Rossetti’nin en önemli koleksiyonlarından birine ilham verdi. Kesinlikle bundan fazlasını hak ediyor, amacımız onu olduğu gibi hatırlatmak istiyoruz” diyor.
Ön-Raffaeloculuk
1848’de İngiltere’de William Holman Hunt, John Everett Millai ve Dante Gabriel Rossetti Ön-Raffaeloculuk akımını başlattı. Ardından James Collinson, William Michael Rossetti, Frederic George Stephens ile Thomas Woolner’ın da aralarına katılmasıyla grup Ön-Raffaelocu Kardeşler adıyla anılmaya başlandı. Rafael ve Michelangelo’nun yaklaşımlarını reddeden, özellikle Rafael’in klasik pozlarının ve zarif kompozisyonlarının akademik sanat eğitimine zarar verdiğini düşünen bu grup resimlerinde yalınlık ve doğallığa önem verdi.