Marka Konferansı sırasında Çırağan Sarayı bahçesine park edilen Halil Altındere yerleştirmesi “Polis Limuzini”ni eleştirmen Ali Şimşek’e sorduk: Bu iş Türkiye’de güvenlik güçlerinin halk üzerindeki asimetrik gücüne dair bir eleştiri sahneliyor mu?
Ali Şimşek: Halil Altındere‘nin temel stratejisi daha çok Leman dergisinden gelmiş yurdum insanı ve Türklüğün parodileştirilmesine dayanıyor. Benim daha geniş anlamda “alt sınıfların parodileştirilmesi” dediğim başka bir yön de var. Cüce Güvenlik Görevlisi işi gibi. Ya da reklamcılıkta stoper tarz dediğimiz nesneleri dönüştürmek gibi. Örneğin Venedik Bienali’deki Never Land işi bana göre bunun başarısız bir örneği.
Never Land, 2109, (58. Venedik Bienali)
Murat 124’ler Anadol otomobiller bol miktarda retro tınılarıyla kullanıldı güncel sanatta biliyoruz. Polis Limuzini de kasıtlı kitsch’leştirme… Elbette bu yapıtı iltimas, torpil, polis, iş dünyası ilişkisi, neopotizm olarak da okuyabiliriz çok zorlarsak. Ama ben kendi adıma zorlamaktan bıktım. İlginç bir oyuncak olmuş. Marka Konferansı‘nda sergilemesi ise ayrıca sinizm. Mesela gizlice emniyet amirliğinin önüne bırakmalıydı diyorum espriyle ama nerede o tavır…
Guard, 2012, (13. İstanbul Bienali), SALT