Bilimkurgu ve fantastik edebiyatın köşe taşlarından Ursula K. Le Guin ardında unutulmaz eserler bıraktı. 88 yaşındaki yazarın oğlu Theo Downes Le Guin yazarın sağlık durumunun bir süredir iyi olmadığını ve Oregon’daki evinde tedavi gördüğünü açıkladı.
Mülksüzler, Karanlığın Sol Eli, Yerdeniz Serisi, Marifetler, Lavinia gibi dünya çapında büyük etki yaratan kitaplarıyla tanınan Le Guin, cinsiyet, ırk gibi kavramları kendi literatürüne göre yeniden oluşturdu, feminizmle ve anarşizmle yoğurduğu edebiyatıyla büyük bir hayran kitlesine ulaştı.
Stephan King’in de ifade ettiği gibi o, sadece bir bilimkurgu yazarı değil, bir edebiyat ikonuydu.
Le Guin, Marifetler’de ölümden bahsederken “Ölüm, hikâyeleri bitirdiğini zanneder” demişti.
Mülksüzler’den:
“Yaşamdan korkuyorum! Bazen ben çok korkuyorum. Herhangi bir mutluluk çok basit gibi geliyor. Yine de her şeyin, bu mutluluk arayışının , bu acı korkusunun tümüyle bir yanlış anlama olup olmadığını merak ediyorum.
Ondan korkmak ve kaçmak yerine onun içinden geçilebilse, aşılabilse… Arkasında bir şey var. Acı çeken şey benlik. Benliğin ise yok olduğu bir yer var. Nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum. Ama gerçekliğin, rahatlık ve mutlulukta görmediğim, acıda gördüğüm gerçeğin, acının gerçekliğinin; acı olmadığına inanıyorum. Eğer içinden geçebilirsen. Eğer sonuna kadar ona dayanabilirsen.”
“Yaşamımızın gerçekliği sevgide, dayanışmada ” dedi uzun boylu, parlak yüzlü bir kız. “İnsan yaşamının gerçek durumu sevgidir.”
Bedap başını salladı. “Hayır, Shev haklı” dedi. “Sevgi acının içinden geçme yollarından yalnızca biri, bazen yanılıp ıskalayabilir. Acı hiçbir zaman ıskalamaz. Ama bu yüzden ona dayanma açısından pek seçeneğimiz yok. İstesek de istemesek de katlanmak zorundayız.”
Kısa saçlı kız şiddetle başını salladı. “Ama katlanmıyoruz! Yüz kişiden biri bin kişiden biri sonuna kadar gidiyor, ta en sonuna kadar. Geri kalanlar ya mutluluk taklidi yapıyor, ya da duyarsızlaşıyor. Acı çekiyoruz, ama yeterince değil. Bu yüzden boş yere acı çekiyoruz.” (Mülksüzler, Metis Yayınları, 2017.)