“TUZLU SU: Düşünce Biçimleri Üzerine Bir Teori” başlıklı 14. İstanbul Bienali’nin parçası olarak İstanbul Modern’de bir film programı gerçekleştiriliyor.
Müge Turan, James Richards ve bienali şekillendiren Carolyn Christov-Bakargiev tarafından hazırlanan bienal film programında; tuzlu su, denizler, dalgalar, ekolojik değişimler ve akışkanlık kavramlarını tema veya zemin olarak kullanan uzun metraj filmler, yine su ve denizden esinlenen sanatçı filmleriyle eşleşiyor.
Ekolojik Kurgular, Denizler Altında, Hayatta Kal! ve Kıyıdakiler adlı dört farklı bölümden oluşan programın uzun metrajlı filmleri sessiz dönemden başlayarak belgesellere, gişe filmlerinden Avrupa ve Amerikan sinemasının klasiklerine uzanıyor. TUZLU SU başlıklı programın yapısını oluşturan bu ikililer hem aynı platformda kolay kolay bir araya gelmeyecek iki disiplin olan sanatçı videolarını ve sinema filmlerini yan yana koyarak eşleştiriyor hem de ilk bakışta zıtlık olarak görebileceğimiz bu ikililerin aslında ne denli benzerlik ve ortaklıklar içerdiğini gösteriyor.
Programın 8 Ekim-1 Kasım tarihleri arasında izlenebilecek ikinci yarısında Hayatta Kal! ve Kıyıdakiler adlı bölümler izleyici ile buluşuyor. Şilili yönetmen Patricio Guzmán’ın bu yılki Berlin Film Festivali’nde “En İyi Senaryo” dalında Gümüş Ayı ödülü kazandığı; suyun hafızasını kozmolojik ve politik bağlamlarda işleyen filmi El Botón de Nácar (Sedef Düğme), Roberto Rossellini ve Ingrid Bergman’ın ilk ortak filmi olan çarpıcı Stromboli, ve Tolga Karaçelik’in bu yılki Altın Koza Film Festivali’nde “En İyi Yönetmen” ödülünü kazandığı, bir gemide mahsur kalan 6 kişinin hikayesini konu alan Sarmaşık, TUZLU SU’nun ikinci yarısında yer alan filmlerden bazıları.
