Khaled Jarrar, ressam ve eski bir asker. Performanslarında silahı sanat yaratmak için kullanıyor…
Jarrar’ın Arizona Çölü’nde gerçekleştirdiği performansı “I am Good at Shooting, Bad At Painting” (Ateş Etmede İyiyim, Resimde Kötüyüm) bir soyut sanat çalışması. Tucson Çağdaş Sanat Müzesi ile ortak olarak geliştirilen proje için 12 Mayıs günü bir otobüs dolusu ziyaretçi çölün ortasında gizemli bir destinasyona götürüldü. Burada kanvasa boya mermileriyle ateş etmek için hazır bekleyen sanatçıyla karşılaştılar ve ne ile karşılacaklarını o ana dek bilmiyorlardı.
Çalışma, 1940’larda ortaya çıkan soyut dışavurumcu akımın CIA tarafından nasıl bir silah gibi kullanıldığını, Sovyet Rusya’sının rejimin yaratıcılığını ve entelektüel özgürlüğünü vurgulamak için yeni bir “Sovyet sanatı” yaratma çabalarını bir kez daha hatırlatıyor.
Sanatçı olmadan önce bir asker olan Khaled Jarrar, Filistin’de doğmuş Birinci İntifada’ya çocuk olarak şahitlik etmiş, İkinci İntifada’da asker olarak yer almış ve Yasser Arafat 2004’te ölene dek onun korumalığını yapmış. Asker olarak geçirdiği yıllar ona performansına ilham vermiş ve sanatın propaganda aracı ya da bir silah gibi kullanılabileceğini, iyi ateş edebilen kötü bir ressamın bile silahı sanat üretmek için, soyut sanat üretmek için, kullanabileceğini göstermek istemiş.
Performansın diğer ilginç yanıysa izleyicilere ortaya çıkan eserden bir parça edinme şansı vermesiydi. Ancak bunun da bir karşılığı vardı, üzerindeki kıyafetten bir parçanın kesilip o tabloya eklenmesi… Başka bir propaganda türü olan marka konsepti yine vurucu bir metaforla işleniyordu.
40 ila 70 merminin patladığı ancak mermilerin Jarrar’ın atış kabiliyeti sayesinde her zaman kanvasta doğru yeri bulduğu performans kulaklığı zorunlu kılsa da bu kez CIA’ın yaptığını terse çevirip sanatı silah olarak kullanmak yerine silahı sanat olarak kullanmayı başardı.