Ensest, yakın aile bireyleri tarafından işlenen, çoğunlukla gizli kalan, gene en yakınlar tarafından görmezden gelinen, örtbas edilen suçların en büyüğü. Savunmasız küçük çocuklara karşı işlendiği için en ağır şekilde cezalandırılması gereken ama çoğu zaman duymazdan gelinen; çocuğun tecavüze uğradığı için kendini suçlu hissettiği, bilinçaltının derinliklerinde unutmaya çalıştığı, tüm hayatı boyunca peşini bırakmayan en büyük travma…
Gamze Süner Atay, kadınların pek çoğunun karşılaştığı ve hayatları boyunca unutamadıkları ensest olayının etkilerini çarpıcı bir biçimde canlandırıyor. Oyun, dış sesle verilen basına yansımış ensest haberleriyle başlıyor. Dayısı tarafından 6 yaşından başlayarak 6 sene boyunca sürekli tecavüze uğrayan ve 13 yaşında hamile kalan bir kız. Babalarının, ağabeylerinin, amcalarının tecavüz ettiği kız ve erkek çocukları üçüncü sayfa ve internet haberleri olarak gözlerimizin önünden geçiyor. “Kadın veya erkek kişinin en temel hakları olan toplumsallaşmayı ve geleceğe umutla bakmayı gasp eden ve ruhu tanımsız bir alana fırlatan ensest gerçeği ile acı bir yüzleşme… Çocukluğunda maruz kaldığı ensest sonrasında bir kadın yaşamını nasıl sürdürür?” “Törpü”, bu sorunun yanıtını arıyor. Gamze Süner Atay, kadının duygu geçişlerini, öfkesini, nefretini, isyanını yaşayarak seyirciye hissettiriyor. Bu sınırsız hesaplaşmayı, bitmeyen melankoliyi duygu sömürüsüne izin vermeden gerçekçi bir biçimde yansıtıyor. Kadın, korkunun karanlık nesnesiyle karşılaşıyor. Sokak, oda dile geliyor: Susma… Anlat… Başkalarına anlat… Siz de duyun bu çığlığı! Gözlerinin önünde gerçekleşen tecavüzü görmezden gelen anneler, koruyun çocuklarınızı… O canavarın çocuklarınızın içinde büyümesine izin vermeyin.
Gamze Süner Atay, uzman psikolog Ayşıl Susuzlu‘nun danışmanlığını yaptığı bireylerin anılarından yola çıkarak yazdığı bu yüzleşme öyküsünü cesur, duygulu, incelikli ve zarif bir oyunculukla sahneye uyarlıyor. Dizilerden tanıdığımız başarılı oyuncu, tedirgin edici öyküsünü vücut dilini koreografik biçimde kullanarak, ustalıkla anlatıyor. Kadınların bu veya şu biçimde hep törpülendiği, ayrımcılığa uğradığı, tecavüzden bile sorumlu tutulduğu, tecavüzcülerin “iyi hal” indiriminden yararlandırılarak bağışlandığı bir toplumda yaşıyoruz. Bazılarımıza göre hep kadın tahrik etmiştir, “dişi köpek kuyruk sallamasa…” denilip geçilir. Kadınların bile hemcinslerini suçladığı bu toplumda, susmamalı ve anlatmalıyız. Böyle ağır ve ahlak dışı bir olayda bile lekelenen eylemi yapan erkek değil de mağdur olan kadın olduğu için gizleniyor bu karanlık gerçek. “Atlı Karınca” (İlksen Başarır, 2011) filminde olduğu gibi yüzleşmekten korktuğumuz en acıtıcı gerçeği görmezden gelmemek için “Törpü”yü izleyin.
TÖRPÜ
Öykü: Ayşıl Susuzlu
Uyarlayan- Yöneten: Gamze Süner Atay
Oynayan: Gamze Süner Atay
Prodüksiyon: AnDrama ve No Name Menajerlik
Tek Perde/ 50 dak.
24 Mart ve 14 Nisan 2017, BiTiyatro‘da
Tomtom Mah. Camcı Fevzi Sk. 34/A
Beyoğlu/ İstanbul