Tarihteki ilk uydu yayınında grubun çarpıcı performansının arkasındaki hikayenin tamamı. The Beatles ‘All You Need Is Love’ ile Tarih Yazıyor: Dakika Dakika bir Analiz. Mine Hasırcı çevirisi ile…
1 Haziran 1967’de the Beatles, vintage askeri üniformaların satışını patlatan ve durumlarını dünyadaki en büyük rock grubu olarak sabitleyen Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band’i piyasaya sürdü. İki hafta sonra, hazır bulunan bir sonraki müzikal etkinlikleri üzerinde çalışmaya başladılar: “Takamatsu ve Tunis” kadar uzak yerlerden canlı ve dünya çapında yayın yapılmasını mümkün kılan Dünya’nın yeni yapılandırılmış uydu teknolojisinden faydalanarak 25 Haziran’da “Our World” televizyon programına katıldılar.
The Beatles, Birleşik Krallığın elçileri olarak, yeni bir şarkı çalmayı kabul ettiler. Yıllar sonra Ringo Starr “Dünya çapındaki ilk uydu yayınıydı. Şimdi insanların standart olarak yaptığı bir şey, ama o zaman, yani biz yaptığımızda, ilkti. Heyecanlıydı – bir çok ilki gerçekleştiriyorduk.” dedi.
Mühendis Geoff Emerick o günleri şöyle anıyor: “Hazırda fikirleri var mıydı bilmiyorum ama şarkıyı yazma işini çok geçe bıraktılar”. John, “Aman Tanrım, o kadar yakında mı? Sanırım bir şeyler yazsak iyi olacak.” diyordu. Paul McCartney single olarak beş ay önce piyasaya sürdükleri “Hello, Goodbye” bestesini önerdi, fakat grup John Lennon’ın “All You Need Is Love” şarkısını tercih etti. Şarkıyı kaydetmeye, Lennon harpsikordda, McCartney yaylı kontrabasta, George Harrison kemanda (hayatında ilk kez!) ve Starr bateride olacak şekilde 14 Haziran’da başladılar.
The Beatles 14 Haziran’da 33 kayıt denemesi yaptı; 10 tanesini en iyileri olarak seçtiler ve ilerleyen günlerde vokaller, piyano (prodüktör George Martin tarafından çalındı) ve banjo (Lennon), artı gitar ve bazı orkestral pasajlar için önceki kayıtların üzerine kayıt yaptılar (overdub). 24 Haziran’da, yayından sadece bir gün önce, “All You Need Is Love”’ı single olarak piyasaya sürmeye karar verdiler – bu, onlar yeni rekorlarını kırarken dünyanın onları izlemesi anlamına geliyordu.
“Our World” programının tonu “Sanat, her zamanki gibi insanın gönlüne tanıklık ediyor” tarzı ifadeler kullanan sunucularıyla, ciddi ve resmiydi. Bölümler -hepsi canlı- medya teoristi Marshall McLuhan ile bir röportaj, Pablo Picasso’nun yayına çıkması ve Franco Zeffirelli’nin Romeo ve Juliet filmi, İspanyol balıkçıların ve Japon inşaat işçilerinin görüntülerini de içeriyordu. İki buçuk saatlik yayının dünya üzerinde, 24 farklı ülkeden 400 milyon izleyiciye ulaşması hesaplanmıştı. Sovyet bloğundaki ülkelerde, yayından bir hafta önce İsrail’in Mısır, Ürdün ve Suriye’ye karşı galip geldiği Altı Gün Savaşı’nı protesto amacıyla programın yayını kesildi.
The Beatles öncesinde New York City’deki Lincoln Center’dan bir bölüm vardı: Orkestra şefi Leonard Bernstein sigara içiyor, piyanist Van Cliburn ile bir Rachmaninoff konçertosunu prova ediyordu. Londra saatiyle 20.54’te Our World, Abbey Road stüdyolarına bağlandı – beklenenden 40 saniye erken. Prodüktör George Martin ve mühendis Geoff Emerick yayınlayacakları güçlü canlı mix ile ilgili streslilerdi ve yayının başlayacağını duyduklarında bir kaç kadeh İskoç viskisi yuvarlıyorlardı. Mix aletinin altına şişeyi ve kadehleri saklamaya çalıştılar.
Bir BBC kameramanı, helyum balonlarının arasından geçerek yerde onları dinleyen küçük bir izleyici kitlesiyle birlikte taburelere oturmuş “All You Need is Love”ı çalan the Beatles’a baskın yaptı. Bir sunucu “Ben Steve Race. The Beatles’ın Londra’daki kayıt stüdyosundayım ve en yeni Beatle kaydı şu anda oluşuyor,. Sadece tek bir performans değil, bütün performanslarının montajı yapılıyor. Atmosfere yardım eden birkaç arkadaşla beraber, bu oldukça büyük bir olay.” dedi. Our World prodüktörleri the Beatles’ın playback yapma isteklerine şovun amacının canlı etkinlikleri göstermek olduğunu söyleyerek karşı çıktı; fakat Martin “350 milyon insanın karşısına çalışmadan, öylece çıkamayız.” diyerek ısrar etti.
The Beatles bir provayı veya kabataslak bir kaydı gösterecek şekilde yaklaşık bir dakika boyunca çaldı ve sonra yayın kontrol odasına bağlandı. Martin Fab Four’u keserek (gezegendeki kaç kişi bir Beatles performansını kesmeye cesaret edebilir?), interkomdan “Bence bu kadarı geri vokaller için gayet yeterli. Müzisyenleri içeri alacağız.” dedi.
Lennon “Harika, harika.” diye yanıtladı.
Kayıt tekrar sararken, onüç orkestral müzisyen yerlerini aldı; McCartney gevşemek için omuzlarını sallıyordu. Race “Bu kayıtta birkaç günlük iş var. Neredeyse kesin olarak hit olacak bir kaydın yapımındaki başka bir aşama için mühendis muhtemelen yüzüncü kez, başa sarıyor. Süpervizör, the Beatles tüm kayıtlarının arkasındaki müzikal beyin olan George Martin. Şimdi orkestra stüdyoya giriyor ve bu müzisyenlerin rock & roll gençleri olmadığını fark edeceksiniz. The Beatles en iyi senfoni insanları ile anlaşıyor.” diyerek zaman doldurdu. 1967 gibi geç bir tarihte, BBC’nin kurumsal sesinin the Beatles’ı klasik müzisyenlerle sempatik ilişkileri olduğunu iddia ederek daha makul göstermeye çalıştığına dikkat edin.
Martin gruba “İşte başlıyoruz. İşte kayıt.” dedi.
0:00 Kontrol odasındaki beyaz ceketi içinde şık gözüken Martin’e kısa bir bakış. Harrison sonradan şunları söyledi: “Üst kattaki adam parmağını salladı ve işte o kadar. Yaptık – bir seferde.”
0:01 Şarkı orkestranın "La Marseillaise," yani Fransız milli marşını çalmasıyla başladı. Our World’ün evrensel doğasına olan bu selam, Casablanca’dan beri şarkının Fransızca-olmayan en iyi kullanımıydı. Ayrıca bu Fransız bir atletin altın madalya kazandığı herhangi bir Olimpik madalya seremonisinin Beatles’ın dirilişi gibi duyulmasını sonsuza kadar garantiledi.
0:09 Kamera, balonlar ve çiçeklerle çevrilmiş olan the Beatles’a döndü. "Sevgi, sevgi, sevgi," diye söylediler. "Sevgi, sevgi, sevgi.". Our World prodüktörlerinin the Beatles’ın şarkı seçimi ile ilgili tek istekleri “tüm dünyadan izleyicilerin anlayacağı şekilde basit tutmaları”ydı. Görev tamamlandı: Lennon yükselen bir tempoyla diğer Beatle’lar için şarkıyı ilk çaldığında, Harrison McCartney’ye “Şey, kesinlikle kendini tekrarlatıyor.” diye fısıldadı.
0:16 Bas çalan ve vokal ranjın üst noktalarına ulaşan McCartney, sersemlemişcesine mutlu gözüküyordu. Gömleğindeki desenler kendisi tarafından tasarlanmıştı: “Şovdan önceki bütün gece giydiğim gömleğe çizim yaptım ve uyumadım. Trichem denen bazı kimyasallar aldım – bunlarla bir gömleğe çizim yapabilirsiniz ve yıkadığınızda desenler çıkmaz. Bunlardan çok fazla kullandım; çoğu gömlek veya kapıyı bunlarla boyadım. Çok eğlenceliydi. O gömlek şovdan sonra araklandı. Yine de, haydan gelen huya gider.”
0:27 "Yapılamayacak şeyi yapamazsın.” diye söyledi Lennon. Görüntü siyah-beyazdan renkliye geçti. Our World yayını tek renkliydi ve renk 1995’te The Beatles Antology için o gün çekilen fotoğraflar referans alınarak dijital olarak eklendi. Aksi halde, klipteki video görüntüsü 25 Haziran 1967’deki yayındaki gibiydi (the Beatles o gece ilerleyen saatlerde bazı seslerin üzerine şarkının girişi için Starr’ın trampet çaldığı ve Lennon’ın vokalini vurucu hale getirdiği kayıtlar yaptı.)
1:02 Lennon "All you need is love"ın koro kısmına erişirken “Summer of Love”ın en saf ruhunu yansıttığını açıkladı. Sonraları, McCartney “’Tek ihtiyacın olan sevgi’ kısmı basit, ama diğer kısımlar oldukça karmaşık. Açıkçası, ben hiç anlamadım.” diyecekti.
1:17 Rahat bir insan olan Starr, davulu çaldı ama bilinmeyen bir sebeple kameraman bıyığının üzerini çekmek istemedi. Starr’ın kıyafeti ipek, süet ve sahte kürkün bir kombinasyonuydu. Sonradan, “İnanılmaz ağırdı. Üzerimde o kadar boncuk vardı ve bir ton çekiyordu.” dedi.
1:29 McCartney ve Lennon gitar solosu boyunca kafalarını salladılar; şarkı boyunca McCartney ya sakız çiğniyordu ya da kuvvetlice çenesini oynatıyordu. Yayından bir hafta önce, McCartney, İngiliz basınına LSD kullandığını itiraf etti. Bu medyada kısa süreli bir sansasyon yarattı. Bir başlık şöyleydi: “BEATLE PAUL’ÜN İNANILMAZ İTİRAFI”. Harrison “Bana garip geliyor çünkü yaklaşık 18 aydır LSD alsın diye uğraşıyoruz ve bir gün o çıkmış televizyona bunun hakkında konuşuyor.” dedi.
1:50 Harrison seksi ve düşünceli görünüyordu; muhtemelen tüm ihtiyacı olanın sevgi olup olmadığını ya da yeni bir gitar ve köri de isteyip istemediğini düşünüyordu.
2:38 Mick Jagger, yerde oturuyor. Jagger, Beatles toplantılarının yarı-müdavim onur konuğuydu: Ayrıca Revolver’ın miksajında ve “A Day in the Life”ın orkestral bölümünün kaydında da oradaydı. Eric Clapton da kalabalığın içindeydi – "tamamen psikodelik bir kılık ve permalı saçıyla" dedi Harrison. Yer alan bazı başka tanınmış yüzler Marianne Faithfull, Keith Richards, Keith Moon ve Graham Nash, Mike McCartney (Paul’ün erkek kardeşi), Patti Boyd Harrison (George’un karısı) ve Jane Asher’dı (McCartney’nin kızarkadaşı). Moon, kendisi gibi davulcu olan arkadaşına bağlılığını göstererek Starr’ın davul setinin orada oturdu.
2:53 Outrodaki orkestral düzenleme Bach’ın Bradenburg konçertolarından,“Greensleeves”den (yarı tempoda) ve Glenn Miller’ın “In the Mood”undan kısa parçalar içeriyordu. Martin, şarkıların kamuya mal olacak denli eski olduğunu düşünerek hepsini kattı – şarkılar eskiydi ancak Miller’ın yaptığı versiyonun aranjmanının öyle olmadığı ortaya çıktı. Martin “Giriş bir aranjmandı ve benim aldığım kısım da girişti.” dedi. “EMI bana gelip dedi ki ‘Bunu aranjmana koydun, bu yüzden şimdi açılabilecek davalara karşı bize ödeme yapmak zorundasın.” dedi. ‘Dalga geçiyor olmalısınız. O düzenlemeyi yapmak için 15 pound aldım.’ dedim.” EMI, Martin’e ödeme yaptırmadı ve “In the Mood”un yayımcısına usulüne uygun şekilde zararı ödedi.
2:58 Soldaki trompetçi “Penny Lane”deki soloda çaldığı küçük flütü çalan David Mason. Onyıllar sonra “Hayatım boyunca en iyi orkestralarda çaldım ama en çok ‘Penny Lane’de çaldığım için ünlüyüm!” dedi.
3:08 “Aşk” kelimesinin farklı dillerde yazılı olduğu pankartlara ek olarak “Come Back Milly” (Milly geri dön) yazan bir tane daha vardı. Bu mesaj McCartney’nin Avustralya’ya oğlu ve torunlarını görmeye giden halasına yönelikti. (McCartney’nin babasının kız kardeşi olan Milly Hala Albert Kendall ile evliydi- ayrıca “Uncle Albert/Admiral Halsey”deki Uncle Albert (Albert enişte) buradan gelir.) McCartney ailesi Milly’nin geri dönmeyeceğinden endişelidir fakat bu dünya çapındaki canlı yayının ona bu mesajı verme konusunda eşsiz bir fırsat sunduğunu biliyorlardı. İşe yaradı: Milly pankartı gördü ve İngiltere’ye geri döndü.
3:15 Konfetiler havada uçarken, adamlar sandviç tepsileriyle kalabalığa doğru ilerlediler, orkestra şefi göründü: daha çok Manfred Mann’ın flütçüsü/saksafoncusu olarak tanınan Mike Vickers.
3:23 Şarkı, sesi azalarak biterken bir müzikal söz daha: “She loves you, yeah yeah yeah.”. “She Loves You”nun koro kısmı dahil Lennon’ın tıkanan bir provada yaptığı bir doğaçlamaydı; ayrıca “Yesterday” ve “She’ll Be Coming Around the Mountain When She Comes”ın bazı parçalarını da katarak denemeler yaptı.
3:33 Bütün şarkı boyunca yüzü gülmeyen Harrison, sonunda gülümsedi.
Misafirleri ayrılınca, the Beatles Abbey Road’da bazı overdubları yapmak için kaldı. Ertesi gün, single’ı remix yaptılar ve acilen yayınlansın diye kayıtları yolladılar. Temmuz’da “All You Need Is Love” basit ama insanın içine işleyen bir hisle, tekdüze olan milli marşı “Summer of Love”a kazandırarak, dünya çapında bir numara oldu.
Onsekiz yıl sonra, Elvis Costello "All You Need Is Love"ı Live Aid’de çaldığında bu şarkı seçimi, dünya çapındaki iki televizyon yayını olan Our World ve Live Aid programları arasında belli belirsiz bir çizgi çekti. Kalabalığa “Bu eski Kuzey İngiliz halk şarkısını benimle söylemenizi istiyorum.” dedi – ve tam da bu şekilde şarkı dünyanın her yerine ulaşan ve herkese mal olan bir melodi oldu.
http://www.youtube.com/watch?v=s-pFAFsTFTI