Sovyetler, Noel Baba söz konusu olduğunda bile ütopik bir gelecek hayalinden vazgeçmemiş. Hatta o dönemden kalan kartpostallara bakılırsa uzay çağını hedef alan zihniyetine onu da dahil etmiş.
Dünyadan kalkmış uzaya doğru yol alan bir füzenin üzerindeki Noel Baba (Ded Moroz) figürü bizlere pek tanıdık gelmeyebilir. Ya da bir roketin arka koltuğunda uzaya renkli yıldızlar saçarak giderken… Oysa bu fütürist tasvirler Sovyetler Birliği için ucuz ve etkili bir propaganda aracıydı. Birliğin kuruluşu ve yükselişiyle birlikte din karşıtı politika asla değişmezken Noel tatiline ve ruhuna yatırım yapılmasının sebebi de buydu. Bir yanda çam ağacı, süsler, al yanaklı kırmızı beyaz kostümlü tonton Noel Baba korunurken fon ise uzay görselleri ve roketlerle bezeniyordu.
Sovyetler Birliği’nin Noel’e yaklaşımı ilk başta daha farklıydı. 1922 Noel’inde Genç Komünist Ligi, dini olan her gelenek gibi bu geleneği de yok saydı. Dini Noel şarkılarının sözleri işçi devrimine adanmış sözlerle değiştirilirken tüm dinlerin peygamberleri de “tanrıları yakma” teması ile büyük bir ateşe atıldı. Sonraki on yıllarda hükümetin bakış açısı değişti. Artık İsa hariç Noel’e dair her şey rejim tarafından sahiplenilmişti. 1935 yılında tepesinde dev bir kırmızı Kremlin yıldızı bulunan Noel ağacı bu değişimin adeta simgesi oldu.
Böylece Sovyetlerin idealleri Noel’e enjekte edildi. Mesela nükleer araştırmalara destek gerekiyorsa ağacın süsleri nükleer güçle çalışan roketler ve otomobiller oluyordu. Yıldızlara ve başka gezegenlere ulaşma hayali, uydular ve uzay yarışı o ruha işte bu kartpostallardaki gibi yansıdı.
