Yangından kurtulmuş bir film makarası boşalıyor Alys’in videosunda. Film çocuğun, çocuk filmin peşinde giderken izlediğimiz gerçeklikten, Kabil'in yoksulluğundan, sanki bir hayale, tatlı bir hayale varacağız.
Modernizm'in sonuna varıldığı; yeni bir içerik, ironi, kendine mal etme çağının başladığı düşünüldü. Tahta postmodernizm oturmuş gibiydi, ya sonra? Postmodernizmin başına neler geldi?
Yağmurlu bir İstanbul akşamı Full Art Prize gecesine koşarak giderken, “iyi ki iyi insanlar var ve ödüller veriyorlar, yoksa sanat dünyasının hali ne olurdu?” diye geçiriyorum aklımdan…
