estetik

Günümüz eleştirisinin text ve jargon ile hantallaşmış, tutkusuz dilini aşmak için nefes aldıracak bir Deneme'den bahsediyorum...

 Köprülerin üzerindeki tek tük insanlar, korkuluklar üzerinde sisten ibaret alçak bir gökyüzüne bakıyorlar; sanki balondaymışlar da puslu bulutlar arasında asılıymışlar gibi her tarafları sisle çevrili.[1]  

Toplumda dinin öneminin azalması, uzun bir süredir bireysellik ya da küreselleşme kadar durdurulamaz görünüyordu. Ancak, küreselleşmenin etkileriyle dönüşüme uğramış dünyada, özellikle 11 Eylül’den sonra din ve ruhanilik toplumun her alanında belirginlik kazandı. Bu durum çağdaş sanatta da geçerli mi? Konuyu uzmanlarına danışan ArtMAg dergisinin yazısını kısaltarak yayınlıyoruz.