İstanbul Modern, Levent Çalıkoğlu ve Çelenk Bafra küratörlüğünde Liman başlıklı ve konulu sergisinde, limana dair iş üreten çağdaş, modern ve hatta premodern s... devamı...
Dünyaca ünlü yazar ve sanat eleştirmeni John Berger’ın yazdığı ve çizer Selçuk Demirel’in resimlediği Duman, sigara kültürünün değişen sosyal algısını Cevat Çapan’ın çevirisiyle okuyucusuyla buluşturuyor.
Halid Ziya Uşaklıgil’in ölümsüz eseri Mai ve Siyah günümüz Türkçesiyle ve açıklamalı orijinal metinle iki kitap olarak Can Yayınları tarafından basıldı.
Bir önceki yüzyıl başını andıran şiddetinden sarsıldığımız 21. yüzyılın ilk on beş yılının şu son günlerinde geçtiğimiz yılın en iyilerini hatırlamak ve hatırlatmak iyi bir fikir olabilir.
Küratörlüğünü yaptığı Üryan, Çıplak, Nü sergisiyle kendini özellikle kadın bedeninin çıplaklığı üzerinden beklemediği politik bir tartışmanın içinde bulan ve sergisi Hale Asaf'ın eserinin orijinalliğine dair iddialara maruz kalan Ahu Antmen sanatatak.com Genel Yayın Yönetmeni Ayşegül Sönmez'in sorularını yanıtladı.
Uzay Haftası nedeniyle şu sıralar Lemanyak kapaklarıyla dikkat çeken sanatçı Uzay Çöpü'yle söyleştik.
"İnsan evladı olarak hoşuma gidiyor elbette uzaya gitme fikri, aya seyahat... Fakat öyle bir durum bugün gerçekleşecek olsa aralarına seçilecek olmamamız da ne kadar tatlı değil mi?"
Geçtiğimiz günlerde Galeri Apel’de sona eren Sazlı Sözlü Sergi’siyle 49 yıllık sanat yaşamını geriden bırakan Can Göknil, gravürleri, resimleri, resim tadındaki öyküleri ve çocuk kitaplarıyla bizlere mutluluk vermeye devam ederken, kendisine sormak istediklerimiz olduğunu farkedip kapısını çaldık...
İstanbul Modern'de açılan Ressam ve Resim başlıklı retrospektifinde 1960'lardan bugüne bütün üretimini görebildiğimiz Mehmet Güleryüz'ün ağzından mini bir Batı sanat tarihi sözlüğüne ne dersiniz? Sanatçının kendi sözlerinden derlediğimiz sözlüğün, siz okurlarımıza sanatçının kendi işlerine uzanan bir yolu aydınlatması dileğiyle...
Özellikle, inatla kendi mitolojisinden bahsetmek, durmadan onu gündeme getirmek; Semiha Berksoy’un fantastik otoportrelerinde, ‘anne ve çocuk’larında, kendi kendisini bir değişim-dönüşüm-başkalaşımın kahramanı (bazen de bir maske) olarak sunduğu işlerinde zamanı, trendleri, sade suya ruhbilimi, teatralliği aşan bir şey.
