için arama sonuçları
‘Kayıtsızlık Şenliği’ Kundera’nın belki de en ‘kadınsız’ romanı. Fakat erkekler üzerinden yürüyen hikayenin, arka plandaki sevgili, hizmetçi, anne, eş ve kız evlat tipleriyle kadınlar hakkında bir çok şey anladığı ve anlatmaya çalıştığı aşikar.
Fotoğraf yüzeyinin, biçimsel ve anlatımsal özellikleri ile üç boyutlu bir alana dönüşebildiği Höfer’in işlerinin, temiz, beyaz, parlak, steril ve modernist bir galeri alanına esinlenişi, izleyicinin içinde çay demleyebileceği, bahçesinde kiraz yiyebileceği bir eve dönüşebilmesine engel mi?
Özdemir Asaf’ın gözüne kaçan dünyasını aralamanın vakti. Acıbadem’de geçen çocukluk günlerinden Galatasaray Lisesi’ne, Bebek yıllarına, Şimdi barına, yayıncılıkla geçen günlerine, kalan kâğıtlardan basılan kitaplarına, aralarında Sait Faik, Orhan Veli, Behçet Necatigil, Oktay Akbal, Haldun Taner gibi yazarların bulunduğu dostluklara, hep akıllarda kalan dizelerine doğru CKM'deki Bir Usta Bir Dünya: Özdemir Asaf sergisi vesilesiyle bir yolculuğa çıkmanın tam vakti.
sanatataksessions@IWSA’nın sezon finali bir okuma tiyatrosuyla gerçekleşiyor. Sitenin tiyatro söyleşilerinden sorumlu tiyatro sanatçısı Özlem Ünaldı ve Cem Baza’nın yapacağı Ingmar Bergman’ın "Evlilik Manzaralar” okuma tiyatrosuyla.
Bergman eserinde ideal olarak tanımlanan ve kabul edilen bir evliliği alarak onu adeta deforme ediyor. Evlilik koşulları altında kadının bağımsız kimliğini sürdürmesinin ne kadar zor olduğunu ifade ediyor.
Mey/Diageo Türkiye tarafından, sektörün eğitimli eleman açığını kapatmak amacıyla kurulan IWSA’da gerçekleşen sanatatak sessions’lar sinema, müzik, mimari, edebiyat, çağdaş sanat, tiyatro gibi sanatatak.com’un yayın yaptığı farklı alanları kapsadı.
Ünlü romancı ve gazeteci Vivet Kanetti Uluç’un "Eseri okurken sanatçının beslendiği alanlar'' başlıklı sunuyla başlayan sanatataksessions@
sanatataksessions@IWSA, sitenin kurucusu, genel yayın yönetmeni Ayşegül Sönmez’in "Bütün yollar çağdaş sanata çıkar" başlıklı konuşmasıyla sürdü. Sönmez, son yıllarda çağdaş sanatın kapladığı alanın genişlemesiyle dışladıklarına bakmayı denerken içeriğinin, estetiğinin tektipleşmesi üzerine dikkat çekti. Sanatataksessions@IWSA sitenin mimarlık yazarlarından Yelta Köm’ün, ünlü mimar Han Tümertekin’le yapacağı "Hep mimar yanılır hayat doğrudur" başlıklı söyleşisiyle devam etti. Bunu sinema yazarları Burak Kaplan ve Arda Karaböcek 14 Mayıs tarihinde “Yeni Türkiye sineması çoktan eskidi’ başlıklı eleştirel semineri takip etti. İkili, Yeni Türkiye sinemasındaki klişelere, son dönem gişe başarılı filmlerdeki tipik öğelere değindi.
#sanatataksessionsiwsada
Adres: Şişli Merkez Mah. İstiklal Sok. Key Plaza No:11-A Şişli / İstanbul
Yılın ilk yarısı biterken, dönüp bakınca İzmirli sanat severlerin rapertuvarlardan, sıradan yapımlardan bıktığını söylemeye pek hakkı yok gibi görünüyor.
18. yaşını dolduran Uluslararası Uçan Süpürge Kadın Filmleri Festivali'nin ardından...
Tiyatro yönetmeni ve oyuncu, Cumhuriyet gazetesi yazarı Ayşe Emel Mesci'den, Afife Tiyatro ödüllerine eleştiri geldi. Mesci, köşe yazısında Afife Jale'nin isim anneliği yaptığı ödül aracılığıyla bir kez daha kurban edildiğini iddia etti. "Bu tarz ödüllerin, tiyatroya gerçek bir katkısı olabilmesi için adaletinin tartışılır hale gelmemesi gerek. Oysa benim bildiğim kadarıyla, Afife ödülleri 4-5 yıldır sürekli tartışılıyor, “haksızlık” ile birlikte anılıyor. Ne acı değil mi? Afife Jale ve haksızlık... Afife Jale’yi bir kez daha kurban etmek değil de nedir bu? " diyerek yakın bir arkadaşının Afife ödülleri dediğinde "dudaklarında" olaşan "müstehzi tebessüm"den yakındı. Yazısı aracılığıyla çağrı yapan Mesci, tiyatro camiasına ve ödül töreniyle ilgili yetkililere şöyle seslendi: "Düzenleyici kuruma da sesleniyorum: Ya bu duruma el koyun, son yıllarda sürekli tartışılan bu ödülün organizasyonuna bir çekidüzen verin, ya da rahat bırakın artık Afife’yi!"
Yüzyılların Yüzyılı sergisinde Chto Delat'nın video yerleştirmesinin Brechtyen bir üsluba sahip olduğu söylenebilir.
sanatataksessions@IWSA Volume III'te "her yol çağdaş sanata çıkacak".
Türkiye’de son yıllarda hızla gelişen turizm ve gastronomi sektörüne hizmet vermek amacıyla hayata geçirilen International Wine and Spirits Academy (IWSA), 2012 yılında Türkiye’nin haz ve eleştiriyi yan yana getirmek amacıyla kurulan ilk online kültür sanat gazetesi sanatatak.com’la sıradışı bir işbirliğine imza atıyor.
Mey/Diageo Türkiye tarafından, sektörün eğitimli eleman açığını kapatmak amacıyla kurulan IWSA’da gerçekleşecek sanatatak sessions’lar sinema, müzik, mimari, edebiyat, çağdaş sanat, tiyatro gibi sanatatak.com’un yayın yaptığı farklı alanlarda yapılıyor. Akademinin ilk konuğu ünlü romancı ve gazeteci Vivet Kanetti Uluç'tu. Vivet Kanetti Uluç, "Eseri okurken sanatçının beslendiği alanlar'' başlıklı sunumunda eşi Ömer Uluç’un sanat üretimini onun sevdiği kartpostallar ve imgeler aracılığıyla aktardı. sanatataksessions@IWSA'nın ikinci konuğu sanatatak.com müzik yazarı müzisyen Sarp Keskiner’di. “Dinlemek, Duymak, Titreşmek” başlıklı müzik workshopu boyunca katılımcılar sıcak müzik soğuk müzik kavramlarını öğrenerek müziğin mekanla ilişkisi üzerine düşünme fırsatı elde ettiler.
sanatataksessions@IWSA, sitenin kurucusu, genel yayın yönetmeni Ayşegül Sönmez’in "Bütün yollar çağdaş sanata çıkar" başlıklı konuşmasıyla sürüyor. Sönmez, son yıllarda çağdaş sanatın kapladığı alanın genişlemesiyle dışladıklarına bakmayı denerken içeriğinin, estetiğinin tektipleşmesi üzerine dikkat çekecek. Sönmez'in konuşmasını sitenin mimarlık yazarlarından Yelta Köm’ün, ünlü mimar Han Tümertekin’le yapacağı "Hep mimar yanılır hayat doğrudur" başlıklı söyleşi, Tümertekin'in mimari anlayışını şekillendiren akımlara, kişilere ve son dönem üretimine odaklanacak. Sinema yazarları Burak Kaplan ve Arda Karaböcek “Yeni Türkiye sineması çoktan eskidi’ başlıklı eleştirel seminerinde Yeni Türkiye sinemasındaki klişelere, son dönem gişe başarılı filmlerdeki tipik öğelere değinecekler.
sanatataksessions@IWSA, sitenin tiyatro söyleşilerinden sorumlu kendisi de tiyatro sanatçısı Özlem Ünaldı ve Cem Baza’nın yapacağı Bergman’ın "Bir evlilikten Sahneler" isimli okuma tiyatrosuyla son bulacak. Bergman bu metninde ideal olarak tanımlanan ve kabul edilen bir evliliği alarak onu adeta deforme ediyor. Evlilik koşulları altında kadının bağımsız kimliğini sürdürmesinin ne kadar zor olduğunu ifade ediyor öte yandan.