Heinz Mack’in sergisi boyunca hep bunu düşünüyorum ve bu vaat içimi umutla, renkle, ışıkla dolduruyor. Bugün çocuk olanlar yarın Heinz Mack’inkine benzer bir “joie de vivre”le (yaşama sevinci) dolacaklar diyorum içimden. Mack’in koşarak Sahra’ya kucaklamaya gittiği, alıp kimi resimlerine de yapıştırdığı ve şimdi Emirgân’daki müze mekânında, avuçlayabileceğimiz mesafede duran Sahra kumu kadar sıcak ve sarı, hafif ve uçucu, ışık kadar akıcı olabilir hayat…
