Tanıl Bora'nın derlediği "Sayfiye: Hafiflik Hayali" (İletişim Yayınları), sayfiye gerçekliğine hem sosyolojik hem de kişisel bakışları bir araya getiriyor.
Ünlü Viyanalı ressamı geçtiğimiz günlerde kaybettik. Hakkının geç de olsa teslim edildiği bir yılın sonunda. Maria Lassnig öldüğünde 94 yaşındaydı. 52. Venedik Bienali'nde boy gösterdikten hemen sonra New Yorkluların karşısına bugüne kadar onunla ilgili yapılmış en kapsamlı retrospektifle çıkmayı başarmıştı. Ünlü kadın ressamı hem Thomas Micchelli'nin yazısı, Ezgi Altun'un çevirisi hem de öğrencisi Sedef Hatapkapulu'nun cümleleriyle anıyoruz.
Carte blanche to Nil Yalter sergisi, 22 Mayıs’ta Galerist’te gerçekleşen sanatçı konuşmasıyla açıldı. Sergi sanatçılarından Yasemin Özcan, Dilek Winchester ve Hélène Hourmat işlerinden bahsetmek üzere, onları sergide bir araya getiren Nil Yalter ise bu süreci anlatmak ve esprili üslubuyla ortamı neşelendirmek adına oradaydı.
"Onların üzerinde bir milli forma yok. Katıldıkları festivallerde de sadece kendileri adına yarışıyorlar ve tüm emek de kendilerine ait. Bunu bir ülkenin başarısı, gururu olarak sunmaya gerek yok."
24 Mayıs Cumartesi akşamı Propeller Theatre Company büyüleyici bir Shakespeare yorumu izletti bize. Oyundan sonra yönetmen Edward Hall'a Onur Ödülü sunuldu ve kendisiyle kısa bir söyleşi yapıldı.
...ola ki 'iddia edildiği gibi' senfonideki, opera-balede veya tiyatrodaki.. kardeşin 'ötekileştirilir’ ve sen bu duruma sessiz- seyirci kalırsan… çoğu toprak olmuş ve ama hala bütün büyüklüğüyle yaşayan hocaların- ustaların.. gün gelir senden hesap sorar!
Anaakıma çok bağlı olmayan bu çiziktirmeleri müziğe referansla "indie (bağımsız) - çizgi" olarak adlandırmıştım kendimce. Duygulu, samimi ve de kırılganlıklarıyla etkileyiciydiler.
