Bir önceki yüzyıl başını andıran şiddetinden sarsıldığımız 21. yüzyılın ilk on beş yılının şu son günlerinde geçtiğimiz yılın en iyilerini hatırlamak ve hatırlatmak iyi bir fikir olabilir.
-Stan Douglas’tan anti-Dogville bir tiyatro: Helen Lawrence. Sinemaya ve onun derdine meydan okuyan noir polisiyede Douglas adeta bir zamanlar Lars Von Trier’in yaptığını tersine çeviriyordu. Yanılsamanın dozunu projeksiyonlarla çoğalatarak bir tür sinema sanatına kafa tutmak. Antwerp’te izlediğim prömiyer hayli göz kamaştırıcıydı.
-Lugat365’te Şapparig maddesi: “Şapur şupur öpen ağabey manasına gelen kelime Ümit Kıvanç tarafından Hrant Dink’i betimlemek için uydurulmuştur. Ağabey ya da erkek kardeş manasına gelen Ermenice ahparig kelimesinden türetilmiştir.” Can Yayınları, s. 22.
-Arter’deki Space Liner sergisi katkısıyla akademik desenle olan mücadelede bir mutlu sona kavuşmamız.
-14. İstanbul Bienali’nin izlemesi imkansız 8 saatlik Cheng Ran filminin kahramanlarından birinin Hegel’in Ruhun Fenemenolojisi kitabından sayfalar yırtarak denize atması.
-Wim Wenders’in 3D çektiği filmi Her Şey Güzel Olacak’taki anne rolündeki Gainsbourgh’un çocuğu öldüğü sırada okuyup daldığı için vicdan azabı duyarak Faulkner’in romanının sayfalarını teker teker yırtarak sobaya atışı.
-Galeri Apel’de Elif Süsler’in el yapımı Art Nouveau kıvrımlarıyla Selfie’leri…
– Akram Zaatari’nin Reddeden Pilota Mektup 2013 tarihli videosu ve sergiyi sanatatak.com’da Hatice Güleryüz’in kaleminden okumak, Salt Beyoğlu.
– İşçi partili Grayson Perry’nin Pera Müzesi’ndeki sergisindeki desenleri. –
-Zorlu PSM’de Godspeed You Black Emperor konserini izlemek.
-Hakan Gürsoytrak’ın Gece Bekçisi’nde ronları cep telefonuyla çekmeye kalktığımızda birer bekçiye dönüşmek
-Zero sergisindeki Fontana’nın Rira Koleksiyonu’ndan Uzamsal Kavram, Doğa 1959-1960 tarihli bronz heykelleri.
– Salt, Nereden Geldik Buraya sergisindeki Barış Doğrusöz’ün Türkiye’nin Batı’dan nasıl göründüğünü hem sorgulayıp hem soyutladığı yerleştirmesi.
-Pera Müzesi’ndeki Ahu Antmen küratörlüğündeki Çıplak, Üryan, Nü sergisindeki İbrahim Çallı’nın hem ölçeği hem de giyinik soyunukluğuyla 1939 tarihli nü’sü.
– Karlheinz Stockhausen’ın Originale’sinin Berlin 2015 prömiyeri, mülteciler için mücadele eden Antinational Embassy’li, şair Gerhard Rühm’ün de bizzat sahnede yer aldığı versiyonu.
-Adnan Çoker’in çağdaş sanatçıların konformizmini eleştiren sözleriyle birlikte fuar solosu Alfabe’si… -Ci’deki Fişe Tak bölümünde Erdal İnci’nin dikip yıktığı Berlin Duvarı videosu.
-Tomur Atagök retrospektifi, MKM. -Dilek Winchester, Yüzyılların Yüzyılı sergisinden, Alfabeler, Salt Beyoğlu.
-Ülgen Semerci- Burcu Yağcıoğlu ,Siste, Operation Room/Amerikan Hastanesi.
-John Akomfrah, 52.Venedik Bienali’nin starlarından sadece biriydi ama kısa Venedik sohbetimizde en sevdiği yönetmenlerin başında Nuri Bilge Ceylan geliyor olduğunu belirtti ve şöyle ekledi: ‘Bir süre sinema dersi veriyordum New York’ta ve hep Nuri Bilge Ceylan örneğini anlatıyordum öğrencilerime… Filminin başlangıcından sonuna kadar nereye varacağını asla tahmin edemeyeceğiniz bir yönetmen olmasını büyüleyici buluyorum. Filmde neler olacak hiçbir fikriniz yok ve olmuyor… Bu müthiş değil mi…”
-Parisli sanat eleştirmenlerin ortak tutkusu: "Anti-JeffKoonsification".
-Veysi Altay’ın kadınlara adadığı ve kadın direnişcileri konu edindiği 2015 belgeseli Nu Jin, Yeni Yaşam’da filmin kahramanlarından Elif’in sabah yatağından kalkarken gördüğü kameradan rahatsız olarak yorganını üstüne çekişi.
– Musee D’Orsay Sade sergisi tanıtım videosu
-Yükselen yıldız Dahn Vo’nun Yon Voh olarak okunduğunu öğrenmeye rağmen Den diye okumayı sürdürmek.
-Sergisi için pasaportuna kavuşur kavuşmaz gittiği Londra’da, Ai Weiwei’in sırtında çocuğu yanında Anish Kapoor mülteciler için yürümesi.
– Kim ne derse desin, Pirelli 2016 takvimi.
-David Bowie’nin Blackstar klibinin Babil Kulesi’nin Çınar Eslek’in PG solosu Koyaanisqatsi’yi çağırması.
-Pera Müzesi Bu bir pop şarkısı değil sergisindeki Bob Dylan plağındaki sessizlikler. Aradaki Dylan, 2001 tarihli. Jose Iges. – Guy de Maupassant, Le Horla, öykü on üç, Okşayıcılar, Çeviren: Serdar Fırat Kırkoğlu, Ayrıntı Klasik.
-Judith Butler’ın Paris saldırıları sonrası yazısı. -Tiger Lilies’li Ophelia’yı merkeze alan Hamlet, Zorlu PSM.