Özlem Yenigül, ilk kişisel sergisi “Her Yerde Ev Olma Arzusu” ile 23 Ocak-2 Mart 2025 tarihleri arasında Anna Laudel İstanbul’da sanatseverlerle buluşuyor.
Tufting ve punch dokuma tekniklerine ağırlık veren Yenigül’ün bu sergide bir araya getirdiği eserler mekân ve aidiyet kavramlarını sorgulayan kişisel bir tarihe dayanıyor.
Halı, kilim ve duvar panoları gibi tekstil ürünleri üretiminde/süslemesinde kullanılan iki farklı el sanatı tekniği olan tufting ve punch dokumayı birbirinden ayıran temel ise tufting genellikle bir makine yardımıyla yapılırken, punch dokuma el işi olarak biliniyor.
Sanatçının bu tekniklerle oluşturduğu büyük ölçekli duvar yerleştirmeleri, kendi evinde kullandığı gündelik nesnelerden esinlenerek üretilmiş. Yenigül, geleneksel dokuma tekniklerini çağdaş bir yorumla harmanlayarak her biri kendine özgü hikâyeler barındıran eserler sunuyor.
Martin Heidegger’in “yuva” kavramına atıfta bulunarak, insanın mekânla kurduğu bağın salt bir fiziksel deneyimden öte, belleği şekillendiren bir süreç olduğunu savunan Özlem Yenigül ile bir araya geldik.
“Her Yerde Ev Olma Arzusu” ismiyle yola çıkalım… Ev sizin için ne anlam ifade ediyor, nereye evimiz diyoruz?
Öncelikle o mekânda geçirdiğim zaman ve o zamana bağlı olarak bir mahremiyet ilişkisi. Bir de ben genellikle “kendileme” yapıyorum. Yani anonim şeyleri bana ait hale getiriyorum. Defterlerimi bile farklı kumaşlarla kaplamaya başladım. Etrafımda beni yansıtan, benden parçalar bulma fikri beni bir alana ait hissettiriyor.
Sergide özellikle vazo ve sarmaşık işlemelerini sıkça görüyoruz. Nesnelere duygu katarken kişisel deneyimlerinizden mi yola çıktınız?
Kesinlikle benim kişisel tarihimle alakası var. Hem kendime ait bildiğim bir şey hem de genel kabulde de kendini gösteren parçalar. Standart bir evde, oturma odasında rahatlıkla bir vazo bir bitki görebiliriz. Bana ait olduğu nokta ise renk ve boyut oynamalarıyla ilgili… Bazılarını çok büyük yaparken bazılarını çok küçük işliyorum. Sarmaşıkların birbiriyle temas etmesi de tamamen bir sarıp sarmalama durumunu yansıtıyor.
Özlem Yenigül, Mahremiyet, 2024 Dokuma
Punch gibi geleneksel bir tekniği tercih etmenizle aidiyet kavramına bakışınız arasında bir bağ var mı?
Denk geldi, diyemem. Özellikle dokumayı tercih etmemin sebebi evin içinde yer almasıyla bağlantılı. Bize yabancı olmaması daha rahat hissettiriyor.
İlk kişisel serginizin sanat kimliğinizde nasıl bir kırılma yaratacağını düşünüyorsunuz?
İlk solo sergim olması dolayısıyla çok heyecanlıyım. Çok uzun zamandır üretiyorum. Kendime ait bir atölyemin olması ve tutkuyla üretmeyi hiç bırakmamam günün sonunda yaptıklarımı bir bütün olarak görmemi sağladı. Oldukça büyük parçalarla çalıştığım oluyor, onların birleştirilmiş halini ilk kez burada gördüm. “Galiba oluyor, yaptığım şeyler görülüyor” hissi çok etkileyici.