Yayımlanışının ardından uzun süre gündemden düşmeyen ve birçok farklı dile çevrilen İspanyol yazar Natalia Sanmartín Fenollera’nın romanı Bayan Prim’in Uyanışı, Kafka Kitap tarafından Nilüfer Demirbaş’ın İspanyolcadan Türkçeye çevirisiyle yayımlandı.
Prudencia Prim oldukça zeki, eğitimli ve başarılı bir genç kadındır. Onu zorlayan şehir hayatından bıktığına kanaat getirdiğinde gazetede ilginç bir ilanla karşılaşır: San Ireneo adlı uzak bir köyde yer alan bir malikâne kitaplarını düzenleyecek bir kütüphaneci aramaktadır. Müstakbel çalışanı belirleyecek en önemli kıstas da “az eğitim almış biri” olması gerekliliğidir. En temel şartı yerine getiremese de kendini kabul ettirmeyi başaran Prim, başta kütüphanenin sahibi olan “Koltuğundaki Adam” adıyla anılacak olan malikane sahibiyle, daha sonra köyün sakinleriyle ilişkisinde hazırlıksız pek çok şeye yakalanıyor.
Köy sakinleri en az dini ritüelleri yöneten ve öğretmenlerinden çok daha bilgili olan çocuklar kadar şaşırtıcı. Bu köy, şehrin birkaç kilometre uzağındayken çok başka bir zamanda ve sıradışı bir sosyal disiplinle yaşamakta.
San Ireneo köyünün sakinleri, her geçen gün Miss Prim’i şaşırtacak. Örneğin hiçbir işin günde altı saatten fazla uzun sürmemesi gerektiğine, aksi takdirde kişinin okuma ve kendini ifade etme yeteneklerini geliştirme zamanının ihlal edileceğine inanıyorlar.
Bu köyün çocukları, çoğumuzun yaratmayı özlediği bir ortamda yetişiyor! Burada, gençliğin sınırsız merakı ve enerjisi çıkışını Latince, Yunanca, edebiyat ve müziğin kolayca özümsenmesinde buluyor. Bunların hepsi çocukların oyuncakları! En küçük çocuk bile derin bir sanat ve şiir anlayışına sahip.
Bayan Prim’in bu yeni ve tuhaf toplumla uzlaşması biraz zaman alacak. Özellikle de “koltuktaki adam”la.
Ve acaba Bayan Prim, güzelliği nerede arayacak? Sessizlikte mi? Gecenin ortasında ve şafakta mı?
Müzelerde mi saraylarda mı? Bir şeyde değil yoksa birinde mi?