Müzik eleştirisi yazılarına Gaye Su Akyol’un son albümüyle başlayan Fatih Vural’a bu vesileyle "hoşgeldin" diyoruz.
Eski Kadıköy celebrity’leri bardak oldu derler. Hakikaten de doğruluk payı var. Gaye Akyol da adım adım mini-şöhret basamaklarını tırmanıyor. Ressam Muzaffer Akyol’un kızı. Antropolog. Resim de yapıyor. Seni Görmem İmkansız ile tanınmaya başladı. Lo-Fi ve alaturka karışımı tuhaf bir tınıları vardı. Toz ve Toz ile bu şenlikli müzikal havasının ilk müjdelerini verdi. Nihayet ‘beklenmeyen’ albümü Develerle Yaşıyorum’a sıra geldi. Bir başka Kadıköy celebrity’si Büyük Ev Ablukada’nın arkasında olduğu Olmadı Kaçarız Plakçılık’ın hamiliğinde çıktı albüm. Kadıköy havasının baskın olduğu müzisyenlerde nedendir bilinmez, bir uzay muhabbetidir gidiyor. Gaye Akyol da nasiplenmiş. Albümün ‘sound’u epey ilginç, neredeyse görülmemiş şey: eski Ramazanlar tadında fakat yer yer de tenebrae tadında acı bir kasvet var.
Künyeye geçelim. Barlas Tan Özemek bas gitarı çalmış. Yasemin Mori, Korhan Futacı, Bülent Ortaçgil’e de eşlik ediyordu. Süprizsiz bir çalış. Gaye Akyol klavye, davul ve perküsyonları çalmış. Olağanüstü bir durum yok fakat vokallere gelince, fevkalade hoş bir tavrı var. Üst perdeden, hafif kibirli, soğuk, Osmanlı bir sesi var. Alican Tezer, Yıllar Yılan ve Cehennem Meyhanesi’nde davulları çalıyor. Büyük Ev Ablukada, Ayyuka, Athena’da çaldı. Birsen Tezer ve Ateş Tezer ile hiçbir ilişkisi yok. Bir de Görkem Karabudak var. Çilekeş’te şarkı söylüyor. Cümbüş, keman ve klavye çalmış. Albümdeki sirk havasının müsebbibi belki de. Yine Çilekeş’ten Ali Güçlü Şimşek de gitarı çalmış. Kendine has karanlık, yırtıcı tavrını ve tonunu muhafaza etmiş. Ezcümle, bütünlüğü olan bir albüm. Çok yeni olmasa da eskimemiş bir tarz. Şans vermeli.