Nehir Altı Nehir sergisinde Fulya Çetin, anımsamaya ilişkin bir kurgu inşa etmiş.
İnsan olma durumu bir yolculukken, hayatın turistlerine dönüştüğümüz anları gelişi güzel saptarken, anın yağmacıları oluşumuz, anının bilinçaltımıza sapladıkları ile olan derdimiz, Fulya Çetin’in şiirsel ve yalın sanatında başlığı olmadan incelik ve ustalıkla işlenmiş. Sergi, her şeyden önce bu deneyimlemeye yarattığı fırsat ve sanatçının sanatındaki zerafet ile de izlenmeye ve takdire şayan… Sergideki su, mitolojideki Lethe ırmağının durgunluğunda… Hades’e uzanan, ölülerin unutma ırmağı gibi… Bu yüzden belleğe, anımsamaya, şipşak estetiğinde dijital fotoğrafa öykünmelere açık. Evcil olmayan anılar en çok, karanlık bir odada sergilenen küçük boy kanvaslara bakarken çoğalıyor. Karanlık odada adımlarımıza aniden karşımıza far ışığında aydınlanarak çıkan vahşi hayvanlara dikkat!