İngiliz heykeltıraş David Nash’in dişbudak ağaçlarından oluşan yaşayan heykeli ölümcül bir mantarla karşı karşıya. O ise şimdiden doğanın hükmüne boyun eğmeye razı…
David Nash’in “Ash Dome” adlı çalışması 40 yıl önce başlayan, göz alıcı bir arazi sanatı örneği. Nash henüz genç bir sanatçıyken Galler kırsalında gizli bir lokasyona bir halka halinde dişbudak ağaçları ekti. 1977 yıl tohumlarını attığı çalışmayla öldükten sonra da ardından yaşayacak bir eser bırakmayı umuyordu. Şimdi 70 yaşında bir kraliyet akademisyeni ve eseri yok olmak üzere…
İnsanların ağaçların kurumasını engellemeye yönelik birçok çare önerdiği David Nash, doğanın doğal süreçlerine kendini bırakmış bir projenin, doğaya teslim olarak ilerlemesini doğru bulduğunu söylüyor. O yüzden 40 yıl emek verdiği ağaçların ölmesini de konseptin bir parçası gibi yorumluyor.
David Nash, Ash Dome için dişbudakları dikerken, 1977
Nash, ağaçlarla ilgili bu çalışmaya politik bir söylemle başlamış. 70’lerin muhafazakar ve işçiler arasında gelişen kısa vadeli politik ortamında, o, daha uzun vadeli bir politikaya yönelmiş; çevre hareketine…
Galler’in kuzeyinde yer alan Ash Dome’un tam yeri hâlâ bir sır. Ancak Nash, ağaçları ölümle yüz yüze olsa da umutlu. Dişbudak ağaçlarının aşırı dayanıklı olduğu için tamamen kurusalar bile birkaç nesil içinde yeniden geri geleceklerini ifade ediyor.
David Nash, Ash Dome, 1977’den bugüne