A password will be e-mailed to you.

Ayşegül Sönmez

Saatler durdu: Cengiz Çekil (1945-2015)

Cengiz Çekil aniden gitti. Saatleri bir ileri bir geri almakla meşgul tam da onu ve Saat Kaç'larını hatırlamışken bu gidiş çok ani oldu. Hazırlıksız yakalandık. Genel yayın yönetmenimiz Ayşegül Sönmez'in 2008 tarihinde Yapı Kredi Kazım Taşkent sanat galerisindeki sergisi vesilesiyle yaptığı konuşmayı yayınlayarak onu onun sözleri, ağırbaşlı, alçakgönüllülüğüyle hatırlayarak uğurluyoruz:

"Asal takıntı, ölümlü olmamız. Ölümlü olmak, yani dünyada insanların temel trajedisi zamanla alakalı. Kedileri ve köpekleri bilmem ama insanoğlu öleceğini biliyor. İnsanların temel trajedisi. Mesele bu."

Carolyn Christov Bakargiev Pelin Tan’ın çağrısıyla ilgili konuştu

14. İstanbul Bienali küratörü Carolyn Christov Bakargiev, bienal basın toplantısında Pelin Tan'ın sanatçılara yaptığı çağrıyı Ayşegül Sönmez'in sorusu üzerine değerlendirdi:

"Her ne kadar politik değilseniz de dediniz. Politik olmak ne demek? Her şey politiktir. Bir feminist olarak bunu söylemeliyim ki bu feminizmin temelidir: bedeninizle yaptığınız her şey politiktir. Seks, yemek yemek ve diğer pek çok şey. Bir eylemle politik olunmaz. Erkekler kocaman ağızlarını açıp büyük cümleler kuruyorlar. Örneğin ben Afganistan Pakistan sınırında olan bitenlerle ilgili uzun videolara bienalde yer vermiyorum. Çünkü videolar büyük elektrik harcıyor. Sorunuza yanıt vermiyorum gibi görünüyorum lakin bir sanatçı olmadığım için bu çağrıya yanıt veremiyorum. Ama bana geldi bu mektup. Benim için sanatçıların 15 dakikalığına Kürtlere karşı yaşananlarla ilgili işlerine müdahale etmelerinde hiçbir sakınca yok. Bu bu yaşanan durumu değiştirir mi? Ben bir şüpheci olarak zaten insan ilişkilerine güvenmiyorum. Daha önce de söyledim. Türkiye hükümetinini Kürtlere uyguladığı bu Makyavelist hesapların ne olduğunu arkada tam olarak neler yaşandığını bilmiyoruz. Bilemeyiz. Ama insan denilen varlıkla ilgili şüphem var başta ağaçlar olmak üzere insan dışı canlıları önemsiyor ve kutluyorum."

“Pardon Freud fantazini al başına çal”

Zafer Aracagök, Alan İstanbul'daki Arkadan Yaklaşmak sergisiyle ve Kült Neşriyat'tan çıkan Atopolojik Sapmalar Deleuze ve Guattari kitabıyla ansızın geldi gündemimize oturdu. Bu gündeme yakından bakmayı denediğimizde, bakmak fiilinin italyanca kökenini -guardare- hatırlatırcasına -arkasına bakmak, gardını almak- mimetik olma biçimlerine karşı geliştirdiği pek çok imge ve düşünceyi görmek mümkün. Ve belki de bu bir imkandır: "Kimlik ile girdiğimiz mücadeleleri, savaşları" tedavi edebilir. Aracagök'le arzudan cinselliğe, kadınoluş'tan hırsızoluş'a Zizek'ten Badiou'ya pek çok şey'i görüştük.

“Gitmeyin derim uzaya”

Uzay Haftası nedeniyle şu sıralar Lemanyak kapaklarıyla dikkat çeken sanatçı Uzay Çöpü'yle söyleştik.

"İnsan evladı olarak hoşuma gidiyor elbette uzaya gitme fikri, aya seyahat... Fakat öyle bir durum bugün gerçekleşecek olsa aralarına seçilecek olmamamız da ne kadar tatlı değil mi?"

Shakespeareyen bir Krallık: 14. İstanbul Bienali

Her ne kadar dağınıklığı ya da yaygınlığıyla başlamadan önce bizi endişelere sevk etse de hiç de korktuğumuz gibi çıkmadı 14.İstanbul Bienali. Bienallerin her geçen gün arttığı, arttıkça büyüdükçe ve her seferinde bir Star tarafından küreyt edildikçe çoğalan endişelerimizi gözden geçirtircesine üstelik...

“Kadın yaşamdır, yaşam direniştir”

Dün akşam Şişli Kültür Merkezi'nde gösterimi yapılan Yeni Yaşam belgeseli, özellikle gerçek savaş sesini yanılsamasız aktarışıyla, yani o doğal sesiyle, bitmiş bir belge olmaktan ziyade deneysel bir film etkisine sahip. O yüzden bir belgesel ve ondan çok daha ötesi... Aynı zamanda kadınları merkeze alışıyla, onların gözünden savaşı aktarışıyla, reklam ve film dünyasındaki kadının o mevcut kurgusunu alt üst edecek Yeni kadın kahramanlar, pozisyonlar armağan ediyor bize. Kobane savaşını belgelemeye çalışan ve o sırada ister istemez yaşam mücadelesi veren ve verenlere tanık olan yönetmen Veysi Altay'la konuştum. 

Önce Zero vardı, Sıfır Yani

Zero sergisi birbirinden avangard sanatçılarıyla İstanbul’da. Sergi pek çok ayağıyla büyük ilgiye değer. En başta pazar diye derdi olmayan sanatçının ne kadar özgür olabileceğini görmek adına… Sonra yakın sanat tarihi yazımlarının ne kadar hala yazılmamış olduğunu göstermek adına... Ve elbette savaş sonrası ruhların ne kadar yaralı ve yaşadıkları şimdiye tutunma hatta sarılma ihtiyacını ifşa etmek adına...

2025-01-10 02:23:11