Bu ay itibariyle Cleveland Modern Sanat Müzesi’nde Robert Rauschenberg’in Gloria adlı işi üzerinden 1950’ler dönemini kendi işleriyle yorumlayacak Amerikalı sanatçı Rachel Harrison, Amy Winehouse hayranıydı. Ölümünün ardından trajik erken ölümüyle hepimizi sarsan ünlü şarkıcıyı sanat tarihinden figürlerle yan yana ele almıştı. Bir bakıma bir kez daha ses kadar görüntüsüyle ölümsüzleştirmeyi denemişti.
İlk kez 2012’de ortaya çıkan Harrison imzalı Amy Winehouse resimlerinde Winehouse’a kimi zaman Picasso’nun Gertrude Stein’ı kimi zaman De Kooning’in Kadın’ı, iç çamaşırlı Martin Kippenberger eşlik ediyordu.
Sergi katalogunda ise şöyle ilginç bir bölüm vardı:
"… eski bir masal vardır, kesinlikle doğruluğu şüphelidir, Picasso tarafından anlatılır. Bir sergisi sırasında Picasso’ya bir adam yaklaşır ve neden daha gerçekçi resim yapamadığını sorar. Picasso bir dakika düşünür ve şöyle der, Gerçekçi? Sanırım ne demek olduğunu bilmiyorum. Adam kendini ifade etmek için hemen fotoğraf makinesine sarılır ve "işte, böyle. Bu benim karım" der. Picasso fotoğrafa bakar. "Çok küçük" fotoğrafı döndürerek ve "çok zayıf’ der.
Bu adam, Picasso’ya karısının gerçek hayatta olduğu gibi göstermek için ne yapabilir?
Ona karısının birebir ölçekte bir fotoğrafını mı getirmelidir? Bu kez çok mu yatay olur? Bir heykelini? Hayır o da çok disiplinli kaçar. Gerçek karısını almaya ne dersiniz? Ama hangisini? Mutlu olanı? Picasso sergisine giderken yıkamayı unuttuğu bulaşıklar yüzünden kızgın olanı?
Lütfen gerçek gerçeklik ayağa kalkar mısın?…."
