6-8 Şubat günleri arasında Arter, “Yeni ve En Yeni Müzik Festivali” etkinliğinde disiplinlerarası bir anlayışla elektronik müzik icra eden “yeni müzik”in temsilcilerine ev sahipliği yaptı. Etkinliğin kapanışında ise Alva Noto mahlasıyla bilinen Carsten Nicolai “UNIEQAV” yerleştirmesiyle birlikte yer aldı. Alva Noto performansı için tanıtım bülteninde yer alan epilepsi hastaları için rahatsızlık oluşturabilecek görsellerin ve ışık efektlerinin olabileceğine dair uyarıyı okumak açıkçası konser öncesinde beni epey heyecanlandırdı. Etkinliğin ahvaline dair çarpıcı ve oldukça merak uyandırıcı bir ifade.
Alva Noto, 2018 yılında çıkarmış olduğu minimal bir anlayıştan beslenen albümü “UNIEQAV” ile seyirci karşısına çıktığında seyirciler çoktan güvenli koltuklarında yerlerini almışlardı. En baştan söylemek gerekirse ses ve ışık frekanslarını bir araya getirmiş olduğu bu yerleştirme tek kelimeyle muazzamdı. Üzerine titizlikle çalışılmış ama yine de albümün sahip olduğu minimal anlayış nedeniyle kullandığı görseller, ilkel duyguları uyandıran bir etkiye ve görünüme de sahipti.
Aynı anda hem işlenmiş hem de ilkel olmanın bir aradalığı
Bu performans için “Aynı anda hem işlenmiş hem de ilkel olmanın bir aradalığı” demenin yerinde olacağını düşünüyorum. Sanırım içinde barındırdığı bu karşıtlık sayesinde ya da yüzünden, izlerken ve dinlerken oluşturduğu his, insan olmanın en temel refleksi olan hayatta kalma güdüsünden beslenen tetikte olmak ya da tedirginlik duygusuydu. Performansın yirminci dakikasından sonra salondan elleri başlarını tutarak ayrılan seyircileri gördükten sonra tanıtım bültenindeki uyarı da böylelikle anlamını kazanmış oldu.
Alva Noto’nun müziği için mekanik yakıştırması yapmak yanlış olmaz. Zaten kendisi de müzik ve matematiğin birbirine yakınlaştığı alanları keşfeden bir müzisyen. Müziğindeki mekaniklik belki de Doğu Almanya’da büyüdüğü dönemde radyo istasyonlarındaki frekansları durdurmak amacıyla araya giren Rus Ordusu’na ait numaraları dinlemenin etkisinden. Sahip olduğu bu mekaniklik müziğini kesinlikle hissiz kılmıyor. Yarattığı güvensizlik hissi rahatsız edici olduğu kadar bu denli güçlü olmasından dolayı da oldukça etkileyici.
Sırtını sağlama almanın verdiği güven?
Konserin oturmalı düzende gerçekleşmesi biraz anlamsızdı. Sırtını sağlama almak insanda bir güven duygusu oluşturuyor. Oysa Alva Noto’yu ayaktayken alımlamanın daha etkili olacağını düşünüyorum; çevresine karşı daha açık bir haldeyken. Böylelikle ses ve görseller ile birlikte ortaya çıkan bu güvensizlik duygusu daha kolay tetiklenecek. Performansın ortalarına doğru güvenli koltuklarından kalkıp sahne önünde oluşan küçük kalabalığı görmek bu yüzden konsere dair güzel çözülme anlarından biriydi. Son parçasını çaldıktan sonra sahneden ayrılan Alva Noto ile birlikte salon da sersemlemiş ve hipnotize olmuş bir şekilde aynı hızla dağıldı.