Sanat dünyası klişelerden nefret etse de, ironik bir biçimde, onlarla yaşamaya devam ediyor. Galerici Bill Powers ve Almine Rech herkesin dudak bükerek baktığı ancak sanat içinde var olmaya devam eden klişeleri ifşa etmek için 40 sanatçıyı davet etti. Aralarında Jeff Koons, George Condo, Genieve Figgis, John Currin, Chloe Wise, Richard Prince ve Cynthia Talmadge gibi isimlerin bulunduğu grup, sanat dünyasının nefret etmeyi sevdiği kilşeler üzerine çalıştı. Gülen yüzler, kafatasları ve otoportreler gibi ölümsüz klişeler Almine Rech galerideki “Cliche” (Klişe) sergisinde yerini aldı. İşte New York’ta 28 Temmuz 2018’e dek sürecek sergiye göre en nefret edilen (belki de gerçekten sevilen) 10 sanat klişesi…
Köpek portreleri
Sally Saul, Little Dog, 2018, (Matthew Kroening)
“Köpek portresi” dendiğinde akla gelen ilk isim William Wegman. Sally Saul bu klişeyi bir köpek heykeliyle onurlandırdı.
Gülen yüzler
Richard Prince, Untitled (Kool-Aid), 2011, (Matthew Kroening)
Richard Prince’in Kool Aid fotoğrafı 1983’e dayansa da 2011’de aynı klişeye geri dönmüştü.
İngiliz Kraliyet Ailesi
Sam McKinniss, Prince George & Prince William, 2018, (Matthew Kroening)
Sergideki 2018 tarihli Sam McKinniss imzalı Prens George portresi, Elizabeth Peyton’ın Kraliçe Elizabeth’i 16 yaşında resmettiği portrenin hemen yanında duruyor.
Kafatasları
Josh Smith, İsimsiz, 2015, (Matthew Kroening)
Josh Smith, Basquiat ve Damien Hirst gibi Hollandalı Ustalar’ın izinden giderek kafatası çizenlerden biri. Fakat onunkinde dişler de var.
Yüzmeye gidenler
Cy Gavin, Bather V, 2018, (Matthew Kroening)
Cy Gavin’in birçok işi gibi kökeni Bermuda’ya ve adanın kültürüne bağlı “Bather V”, ressama göre suya atlayan adamın objeleştirilmesine verdiği tepkiyi yansıtıyor.
Ünlüler
Nathaniel Mary Quinn, Jordan, 2018, (Matthew Kroening)
Nathaniel Mary Quinn imzalı Michael Jordan resmi klasik bir ünlü tasviri gibi gözükse de sanatçı için çok daha fazlasını ifade ediyor.
Çocuk sanatı
Piotr Uklanski, İsimsiz (Ugly Duckling / Çirkin Ördek), 2013, (Matthew Kroening)
Sanatçıların çocuk çizgilerini taklit etmeleri de yaygın bir klişe. Brian Belott ve Wim Delvoye’nin izinden giden Piotr Uklanski, çocukluk karalamasını bu resimde tamamlıyor.
Eşya heykelleri
Ginny Casey, Housetrap, 2018, (Matthew Kroening)
John Armleder bu klişeyle en çok bütünleşen isim. Ginny Casey de muhtemelen onunla dalga geçiyor.
Ay resimleri
Friedrich Kunath, I need to sleep, 2015, (Matthew Kroening)
Romantizmin simgelerinden Ay, 1800’lerde Blakelock’un Night Glow’u ile hatırlanıyordu. Gecenin duygusallığı sonraki yüzyıllarda tuvale yansımaya devam etti, hatta Katherine Bradford ve Anne Craven gibi çağdaş sanatçılar da bu klişeyi sürdürdü. Friedrich Kunath’ın “I need to sleep”i de uykusuzluk çekenlere bir aşk mektubu…
Otoportreler
Alex Becerra, Self Portrait with Hat, 2018, (Matthew Kroening)
Bir van Gogh kolay yetişmiyor! Ancak Alex Becerra kendini resmeden genç az tanınan resimlerden biri. Cheyenne Julien ve Chloe Wise otoportreleri de onunkinin yanında duruyor.