Kış gezilerime devam ediyorum, bu kez yolum Yunanistan’ın başkenti Atina…
Kapı komşumuz Yunanistan’la yıllardan beri süren ”anlamsız düşmanlığımız"ın sona ermesi ile hemen gidilmesi gereken yerlerden biri olarak not edivermiştim geçen yıl Atina’yı. Bir saatlik kısa uçuşun ardından iniyoruz havaalanına. Aylardan aralık olmasına rağmen hava sıcak, ancak insanlar da bir karamsarlık. Hemen anlayabiliyor ve hissedebiliyorsunuz bir şeylerin yanlış gittiğini…
Taksiyle kaldığım otele doğru yol alırken otobanın bomboş oluşu dikkatimi celbediyor. Yolun tertemiz oluşu ve her merkezin yanında şapellerin varlığı: "Temiz ve Dindar" bir toplumla karşılacağım sanki?
Ardı sıra şehrin merkezine varıyoruz, bundan önce Selanik’e gitmiştim, benzer mimari ve benzer alanlar… Otelime yerleşiyorum, şehrin merkezine doğru yol alıyorum. İlk durağım Olimpiyat Stadyumu: İlk olimpiyatların yapıldığı güzel mekandayım. Dikkatimi kenarlardaki çalışan ve kullanılabilen musluklar çekiyor. Bizim memlekette daha dün yapılanlar bile çalışamaz durumda.
İkinci durağım gibi Akropolis. Akropolis yukarı da bulunan ”şehir” demekmiş. Klasik Yunan’da her yerleşim biriminin bir akropolis’i bulunurmuş ve hazineler, tanrılar, inler, cinler buralarda yaşarmış. Ben pek bir tanrı, in ve cinle karşılaşmadım. Cilalı Taş Devri’nden kalma yerleşim merkezi açıkcası ilgimi cezbetmiyor.
Şehre ve gecelere geri dönüyorum.
Gece yaşantısı alabildiğine hızlı ve güzel ve kıvrak. İnsanlar kapalı mekanlarda vakit geçirmeyi seviyor.
Yunanlar kuralları pek sevmiyorlar, kapalı mekanlarda sigara içmek yasak ancak insanlar devamlı sigara içiyor.
Eee ne yapsınlar ekonomik buhran, her yerde buram buram hissedilmekte.
Eski bir meyhanede canlı müzik ve sirtaki oynayanları izliyorum.
Ordan Bollywood isimli bara doğru hareket ediyorum arkadaşlarımla. İçeri tıklım tıklım insan kaynıyor.
Ordan 360 isimli bara gidiyorum.
Ordan da başka yerlere…
Gece hayatını seviyorsanız lütfen Atina’ya kapı komşumuza gidin derim.
