Feridun Düzağaç’ın son çalışması "Flu", adı ve içeriğiyle yine üzerinde düşünülmeyi hak ediyor. Belli belirsiz bir iç hesaplaşması var albümün.
Türk Dil Kurumu, "flu"yu "tam olarak belli olmayan" diye açıklıyor. Doğarken eksildiğimiz bir dünyada tam nedir; yahut onu anlamlandırabilir miyiz, başka yazının konusu. Veya kesinlikle bu yazının konusu. Zira anlamlandırılamayan yoktur.
"Adlandırılamayan da yoktur". Peki, belli olmayan var mıdır? Belirsiz bir şeyin varlığından söz edebilir miyiz? Flu neyi ifade eder? İfade ettiği şeyin mekânı nerede, zamanı hangisi? İsmiyle cismiyle sınırsız-lık. Sonsuzluk.
Flu, bellidir. O, her şeydir. Flu, belirsizdir. O, hiçbir şeydir. Sözcüğün içindeki dayanılmaz ağırlık da buradan neşet ediyor. Ona, ne var diyebiliriz ne de yok. Varlık ile yokluk arasında. Hangisine daha yakın? İkisine de çok uzak. Dolayısıyla sancısı büyüktür. Ağrısı katlanılamazdır. Her katlanılamaz denilen şey, hep katlanılan bir şeydir…
Feridun Düzağaç’ın son çalışması "Flu". Adından ve içeriğinden dolayı gene üzerinde düşünülmeyi hak ediyor. Nitekim belli belirsiz bir iç hesaplaşması var albümün. Eteğindeki taşları dökmek istiyor. Taşlar kolay dökülmez ama. Yaratım evresi huzursuzdur çünkü. Bulanıktır. Ne yapacağını kestiremez insan söz konusu süreçte. Net değildir çoğu şey. Fludur. Pusludur. Bilinemeze doğru yol alırsın yaratma evresinde.
Yol aldıkça daha da uzaklaşırsın etrafından. Yalıtırsın kendini. Kelimelerin değişir, bakışın genişler, suskunluğun büyür. Velev ki "bohem biri" yaftası boynunda asılı Düzağaç’ın, velev ki "ağdalı sözler kullanıyor" algısı her yerde karşısına çıkıyor, muhtemelen ol bu sebepten dolayıdır. İçindeyken dışarı çıkmasındadır sanatçının. Yoksa başka türlü yazılamazdı "yaşamak kaçtı içime seni görünce" cümlesi.
Akıldan azade yaşamadıkça görüntülerin üzerindeki toz kalkar. Fotoğraf canlanır. Temize çekilir.
Flu, akıl ile ters orantılıdır. Akıl, flunun üstündeki örtüyü kaldırır. Daha da ötesi akıl, "belki"yi öldürür; flu ise yaşatır.
Flu, "belki"deki olabilme ihtimalidir. "Belki"ye tutunma h"lidir bir ömür. "Belki birgün uzak bir şehrin sonbaharında yaşlanırız" hayalidir.
Flu, şüphedir. Saçmadır. Bilmemektir. Karamboldür. "Belki bir gece aynı yıldıza bakar ağlarız" ile eli yüzü düzgün olmayan bu yazıyı bitirmektir flu. Bitirdiğini zannetmektir.
